Ostarine, jako selektywny modulator receptora androgenowego (SARM), wiąże się głównie z receptorami androgenowymi w tkance mięśniowej i kostnej, co może prowadzić do wzrostu mięśni i potencjalnego wzmocnienia kości. Jednak ta egzogenna stymulacja receptorów androgenowych może wywołać negatywne sprzężenie zwrotne na osi podwzgórze-przysadka-gonady (HPG), co skutkuje zmniejszoną produkcją hormonu luteinizującego (LH) i hormonu folikulotropowego (FSH). W konsekwencji synteza endogennego testosteronu może być zahamowana w różnym stopniu, w zależności od dawki, długości stosowania i indywidualnej fizjologii.

Mechanizm działania ostarine koncentruje się na selektywnej aktywacji receptorów androgenowych w mięśniach szkieletowych i tkance kostnej. Ta selektywność ma na celu wywołanie efektów anabolicznych (budujących mięśnie) oraz potencjalnie antyresorpcyjnych (zachowujących gęstość kości) bez wywoływania tak wielu skutków ubocznych w innych tkankach. Wstępne badania na zwierzętach sugerują, że Ostarine może wspierać utrzymanie lub zwiększenie beztłuszczowej masy ciała w przypadkach takich jak choroby powodujące zanik mięśni lub sarkopenia związana z wiekiem.

W porównaniu do wielu doustnych sterydów anaboliczno-androgennych (AAS), Ostarine i inne SARMy mają odmienną strukturę i zazwyczaj nie posiadają 17-alfa-alkilacji, która jest związana z obciążeniem wątroby. W teorii sugeruje to niższe ryzyko hepatotoksyczności. Jednak ograniczone raporty przypadków i badania na małą skalę wskazują, że u niektórych osób może wystąpić łagodne podwyższenie poziomu enzymów wątrobowych (AST, ALT). Wpływ na wątrobę może zależeć od takich czynników jak ogólny stan zdrowia, stosowanie innych substancji i predyspozycje genetyczne.

Nie. Ostarine jest klasyfikowana jako selektywny modulator receptora androgenowego (SARM), a nie steryd anaboliczny. Chociaż zarówno SARMy, jak i sterydy wiążą się z receptorami androgenowymi, aby wspierać wzrost mięśni, różnią się strukturą chemiczną i sposobem działania w organizmie. Ostarine została zaprojektowana tak, aby bardziej selektywnie oddziaływać na tkankę mięśniową i kostną, minimalizując efekty androgenne w narządach takich jak prostata.

Chociaż Ostarine wykazuje niższą aktywność androgenową niż wiele tradycyjnych sterydów anabolicznych, niektórzy użytkownicy zgłaszają skutki uboczne związane ze skórą, takie jak łagodny trądzik lub zwiększona produkcja sebum. Efekty te wynikają najprawdopodobniej ze zmian hormonalnych i indywidualnej wrażliwości, a nie bezpośredniego działania androgennego. Częstotliwość i nasilenie trądziku mogą się znacznie różnić, a dane kliniczne na ten temat są ograniczone. Odpowiednia pielęgnacja skóry i monitorowanie mogą pomóc w trakcie stosowania.

Ostarine może wspierać poprawę składu ciała, pomagając w utrzymaniu lub zwiększeniu masy mięśniowej, co pośrednio może przyczynić się do redukcji tkanki tłuszczowej. Tkanka mięśniowa jest metabolicznie aktywna, więc jej zwiększenie może podnieść podstawową przemianę materii. Wstępne raporty sugerują, że osoby stosujące Ostarine w deficycie kalorycznym mogą zauważyć lepsze efekty redukcji tłuszczu. Jednak Ostarine nie jest typowym „spalaczem tłuszczu”, a optymalne wyniki zazwyczaj wymagają zbilansowanej diety i regularnych treningów.

Ostarine może hamować produkcję endogennego testosteronu ze względu na swoje częściowe działanie agonistyczne na receptory androgenowe i wynikające z tego negatywne sprzężenie zwrotne na osi HPG. W związku z tym terapia po cyklu (PCT) może być konieczna w celu przywrócenia naturalnego poziomu hormonów, zwłaszcza po cyklach o wyższych dawkach lub dłuższym czasie stosowania. Konkretna potrzeba, długość i rodzaj PCT zależą od indywidualnych czynników (np. wyjściowego poziomu hormonów, wieku, ogólnego stanu zdrowia).

Ostarine ma powszechnie zgłaszaną wartość okresu półtrwania wynoszącą około 24 godziny, co oznacza, że każda dawka jest redukowana o połowę w organizmie w ciągu jednego dnia. Całkowite usunięcie z organizmu zazwyczaj trwa kilka dni, ale dokładne okno wykrywalności zależy od takich czynników jak metabolizm, dawka i częstotliwość stosowania. Organizacje sportowe i instytucje antydopingowe mogą testować Ostarine i jej metabolity, dlatego osoby podlegające takim testom powinny być świadome możliwości wykrycia substancji nawet po okresie dłuższym niż 24 godziny.